Eskalacja różnych przejawów patologii społecznej pod koniec drugiego tysiąclecia wyzwoliła dużą aktywność badawczą w obszarze nauk społecznych.W badaniach empirycznych nad różnorodnymi zjawiskami dewiacyjnymi upowszechnia się interdyscyplinarne ujęcie oraz założenie o ich ewolucyjnym procesie sięgającym wczesnych okresów rozwojowych.Nawiązując do dominujących nurtów teoretycznych w dyscyplinach podstawowych, współcześni badacze koncentrują się na nieprawidłowych interakcjach w różnych ukladach społecznych.Autorzy prezentowanych opracowań podejmują problemy zróżnicowane, ale genetycznie sięgające nieprawidłowych społecznych kontekstów występujących w różnych środowiskach i, oprócz aspektów diagnostyczno-opisowych, starają się uwzględnić cele profilaktyki i terapii psychopedagogicznej.